اتاق آبی

اتاق آبی

...آسمان تمام شد؛ اینجا، زمین آغاز می شود
اتاق آبی

اتاق آبی

...آسمان تمام شد؛ اینجا، زمین آغاز می شود

هیچ کس یادم نداده!




حالا دیگر بعد از این همه سال می دانم؛


بزرگترین عیبِ من همواره این بوده که 


هیچوقت


هیچ چیز را 


فراموش نمی کنم!


من فراموش کردن را بلد نیستم!




نظرات 3 + ارسال نظر
آشتی شنبه 11 آبان‌ماه سال 1392 ساعت 11:53 ق.ظ http://ashtiashti.persianblog.ir

اتفاقا سپیده! خدا تو قرآن میگه: یکی از نعماتی که به ما داده، اینه که میتونیم فراموش کنیم! پس تو هم خیلی چیزها رو فراموش کن تا آروم باشی!!!!!!!

حتماً همینه. مرسی گلم.

بهمن شنبه 11 آبان‌ماه سال 1392 ساعت 12:00 ب.ظ http://shamemahtab07.blogfa.com

با سلام

گاهی اوقات نباید یه چیزایی رو فراموش کرد

گاهی اوقات باید یه چیزایی رو فراموش کرد

این باید و نباید های زندگی آدمی گاهی اوقات چه رنجها و چه خوشیهایی که نمی آفریند!

گاهی فراموش کردن خوبه
البته . . . .

فراموش کردن... پدیده ی عجیبیه!

ناهید یکشنبه 12 آبان‌ماه سال 1392 ساعت 10:46 ق.ظ http://avaze-betyar.blogfa.com

آدم یه وختایی نباید فراموش کنه. الان من که همیشه فراموش می‌کنم اینا رو می‌گم‌آ

من "هیچوقت" فراموش نمی کنم ناهید!

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد