من گریه خواهم کرد!
بعله!
با صدای بلند!
می دانم!
اگر روزی بروم شهر کتاب و نسبت به کتابی ، آن حسِ لعنتیِ بی نظیرِ دوست داشتنیِ "خودش است؛ من باید این را داشته باشم" را پیدا کنم اما
حساب و کتابی در کار باشد که نگذارد بخرمش!
من نه تنها با صدای بلند گریه خواهم کرد؛
بلکه احساس بدبختی و پوچی و الیورتوییستی هم بی شک خواهم کرد!
هر چند در دنیایی زندگی کنیم که نادر ابراهیمیِ نازنینش گفته : "که بهترین دوست انسان، انسان است؛ نه کتاب"،
باز هم
به نظرم آدمیزاد حق دارد
بعضی کتاب ها را در نگاهِ اول عاشق شود...
و تا ابد بدان ها وفادار بماند!
بعله!
بعله!
با صدای بلند!
می دانم!
اگر روزی بروم شهر کتاب و نسبت به کتابی ، آن حسِ لعنتیِ بی نظیرِ دوست داشتنیِ "خودش است؛ من باید این را داشته باشم" را پیدا کنم اما
حساب و کتابی در کار باشد که نگذارد بخرمش!
من نه تنها با صدای بلند گریه خواهم کرد؛
بلکه احساس بدبختی و پوچی و الیورتوییستی هم بی شک خواهم کرد!
هر چند در دنیایی زندگی کنیم که نادر ابراهیمیِ نازنینش گفته : "که بهترین دوست انسان، انسان است؛ نه کتاب"،
باز هم
به نظرم آدمیزاد حق دارد
بعضی کتاب ها را در نگاهِ اول عاشق شود...
و تا ابد بدان ها وفادار بماند!
بعله!
پ.ن:
کتاب ها هم زنده اند!
نفس می کشند به جانِ خودم!
همین امروزصبح
خودم دیدم !
وقتی از درِ خانه بیرون می آمدم،
"داستان همشهری"ِ آذر_ چون آنقدر که باید برایش وقت نگذاشته بودم و می دانست امروز غروب که برگردم از سرِ کار، هووی دیماهش را با خودم می آورم؛
چطور چرخید و پتوی غبارش را کشید سرش که:
"من قهرم! نگاهم نکن!"
نفس می کشند به جانِ خودم!
همین امروزصبح
خودم دیدم !
وقتی از درِ خانه بیرون می آمدم،
"داستان همشهری"ِ آذر_ چون آنقدر که باید برایش وقت نگذاشته بودم و می دانست امروز غروب که برگردم از سرِ کار، هووی دیماهش را با خودم می آورم؛
چطور چرخید و پتوی غبارش را کشید سرش که:
"من قهرم! نگاهم نکن!"
خودم دیدم!
عزیزم! خب تا اون رو کامل نخوندی، براش هوو نیار!
یا یه راه حل بهتر! بده لااقل بقیه ازش استفاده کنند
نمیشه نسیم جانم.
داستان همشهری مثه بربری می مونه! ممکنه نتونی همشو داغ داغ بخوری و قسمتیش بیات بشه، اما نمیشه که به این دلیل بذاری رو دکه روزنامه فروشی بیات بشه بعد بخریش!
قربون این احساساتت برم من!!!!!!! خب جای من باشی چه کار میکنی؟خونه ام میدون انقلابه و معدن کتابهای عالم!!!!!!!!!!!!! یه وقتهایی که پول واسه کتاب ندارم، به کتابهای پشت ویترین نگاه نمیکنم! حواسمو جای دیگه پرت میکنم. ولی دیگه گریه نمیکنم. از بی پولی گریه کردن، بیشتر آزارم میده تا نداشتن کتاب!!!!!!!
من هم در نهایت همین کار رو می کنم آشتی.
خیلی توصیف عالی بود! قانع شدم :-D
پس اون رو.مجبور کن کوتاه بیاد و تحمل کنه ;-)
قربونِ منطقت بشم!
عزیزم تو چرا اسمتو رو کامنت نمینویسی؟
موفق باشی ...
ممنونم.