اتاق آبی
...آسمان تمام شد؛ اینجا، زمین آغاز می شود
اتاق آبی
...آسمان تمام شد؛ اینجا، زمین آغاز می شوددرباره من
تنها تلاش می کنم سپید بمانم.
ادامه...
روزانهها
همهپیوندها
دستهها
- یادگاری های اتاق آبی قبلی 8
- شعری که زندگیست... 13
- نقشی بر زمان خواهم زد... 26
- از روزگار 29
- شرح حال! 48
- یک گلایه! 9
- می نویسم که در تاریخ ثبت شود! 51
- مردی که زندگیست... 41
- درس زندگی 38
- از دیگران... 3
- خودشناسی! 60
- خبر خوب اینکه ... 8
- پاره های تنم... 4
- امروز ! 16
- نوشتنی ها 6
- TO DO LIST! 1
- جانم برایتان بگوید که ... 2
- سی سالگی 9
- زندگی بلد بودن می خواهد! 20
- هنر 2
- دختران شهرم... 1
- غُر ! 2
- پدر ها ... 4
- درد دارد ! 2
- سردردهای من ... 2
- ما به هم محتاجیم ... 4
ابر برجسب
کوهن کار کار ذهن است لئونارد کوهن خانم نقاش مک دونالد مادر کافه خوب است حال خوب تصویرسازی اول؛ باش! ... را از روزگار کار مونترالجدیدترین یادداشتها
همهبایگانی
- فروردین 1403 1
- مهر 1398 1
- خرداد 1398 1
- اردیبهشت 1398 1
- آذر 1397 1
- شهریور 1397 2
- مرداد 1397 1
- فروردین 1397 1
- بهمن 1396 8
- مرداد 1396 3
- تیر 1396 3
- خرداد 1396 1
- فروردین 1396 1
- بهمن 1395 2
- آذر 1395 1
- آبان 1395 3
- مهر 1395 1
- شهریور 1395 4
- مرداد 1395 2
- تیر 1395 2
- خرداد 1395 3
- اردیبهشت 1395 3
- فروردین 1395 4
- بهمن 1394 5
- دی 1394 3
- آذر 1394 4
- آبان 1394 1
- مهر 1394 2
- شهریور 1394 3
- مرداد 1394 5
- تیر 1394 1
- خرداد 1394 2
- اردیبهشت 1394 13
- فروردین 1394 4
- اسفند 1393 1
- بهمن 1393 6
- دی 1393 7
- آذر 1393 2
- آبان 1393 1
- مهر 1393 5
- شهریور 1393 3
- مرداد 1393 4
- تیر 1393 6
- خرداد 1393 4
- اردیبهشت 1393 5
- فروردین 1393 3
- اسفند 1392 9
- بهمن 1392 13
- دی 1392 3
- آذر 1392 5
- آبان 1392 11
- مهر 1392 7
- شهریور 1392 7
- مرداد 1392 10
- تیر 1392 10
- خرداد 1392 13
آمار : 156776 بازدید
Powered by Blogsky
سپیده
دوشنبه 8 اردیبهشت‌ماه سال 1393 ساعت 12:21 ب.ظ
آفرین....!
جامعه ی ما، کلونی آدم های بی رنگ مرده است که وقتی یک آدم زنده ی رنگی رنگی می بینند، شدت زنده بودنش را نمی توانند تاب بیاورند. باید با سرعت بیشتری یکی یکی به رنگی ها بپیوندیم.
با سرعت خوب است!
بیا شادی... بیا دست هم را بگیریم.
منم با رنگ رنگ زنده ام!!!!!!!
من تو رو سرخابی می بینم آشتی.
در رویا
چهار اتاق بزرگ را
غرقِ رنگ کردی؛
سبز
سرخ
زرد
و آخری سپید
.
.
یکدفعه دلم خواست از رنگ چیزی بگویم... حالا که زمستانِ سپید است
سبز نه!
آبی!
نورهای اصلی اند این ها که گفتید، نه رنگ ها!
راستی
این زمستان چرا سپید نمی شود!؟
آبی!! درسته.
شما که بگویید آبی، آبی ست؛ چون اصلا برای شما گفته شده این قطعه.
.
نورهای اصلی: زدید وسط خال، می دانستید؟ دقیقا میخواستم بگویم "رنگ" که به نور، برسید و برسیم...
خوشحالم. آفرین
سپاس.
و حالا نور یعنی چه؟
گفته بودی چرا این زمستان سپید نمیشود....
نمیدانم.
فقط میدانم که بیشترِ "پاکتِ آجیلِ حیرت"م را گذاشته م برای وقتی که سپید میشود. این کار همیشه م است.
چه تنقلاتی دارید شما برای خودتان!
"پاکت آجیل حیرت" را که "حسین پناهی" عزیز و بزرگ به ام داده...
.
.
اما نور:
"بهار، تابستان، پاییز، زمستان و دوباره بهار"*، وقتی بیرون تو هوا میایستیم یا قدم میزنیم، نور است که از پوستمان تو میرود و نفس میکِشیمش.
* اسم فیلمی ست از kim ki duck، فیلمساز کره ای.
این فیلم را سه بار دیده ام، دو بارش مانده!
و حالا نورِ‌شما "استعاره" است گویا! هان؟
آفرین. قبلا هم که گفتم، کارتان درست است، کاریش هم نمیشود کرد!
پس ما را بگو که "زیره" به "کرمان" میبریم!
ایندفعه هم درست گفتید، "استعاره"ست... اما این که اشاره کند به چه، خواننده مختار است کاملا
خواننده ی مختار ترجیح داد بی قضاوت بماند فعلاً!