اتاق آبی
...آسمان تمام شد؛ اینجا، زمین آغاز می شود
اتاق آبی
...آسمان تمام شد؛ اینجا، زمین آغاز می شوددرباره من
تنها تلاش می کنم سپید بمانم.
ادامه...
روزانهها
همهپیوندها
دستهها
- یادگاری های اتاق آبی قبلی 8
- شعری که زندگیست... 13
- نقشی بر زمان خواهم زد... 26
- از روزگار 29
- شرح حال! 48
- یک گلایه! 9
- می نویسم که در تاریخ ثبت شود! 51
- مردی که زندگیست... 41
- درس زندگی 38
- از دیگران... 3
- خودشناسی! 60
- خبر خوب اینکه ... 8
- پاره های تنم... 4
- امروز ! 16
- نوشتنی ها 6
- TO DO LIST! 1
- جانم برایتان بگوید که ... 2
- سی سالگی 9
- زندگی بلد بودن می خواهد! 20
- هنر 2
- دختران شهرم... 1
- غُر ! 2
- پدر ها ... 4
- درد دارد ! 2
- سردردهای من ... 2
- ما به هم محتاجیم ... 4
ابر برجسب
کوهن کار کار ذهن است لئونارد کوهن خانم نقاش مک دونالد مادر کافه خوب است حال خوب تصویرسازی اول؛ باش! ... را از روزگار کار مونترالجدیدترین یادداشتها
همهبایگانی
- فروردین 1403 1
- مهر 1398 1
- خرداد 1398 1
- اردیبهشت 1398 1
- آذر 1397 1
- شهریور 1397 2
- مرداد 1397 1
- فروردین 1397 1
- بهمن 1396 8
- مرداد 1396 3
- تیر 1396 3
- خرداد 1396 1
- فروردین 1396 1
- بهمن 1395 2
- آذر 1395 1
- آبان 1395 3
- مهر 1395 1
- شهریور 1395 4
- مرداد 1395 2
- تیر 1395 2
- خرداد 1395 3
- اردیبهشت 1395 3
- فروردین 1395 4
- بهمن 1394 5
- دی 1394 3
- آذر 1394 4
- آبان 1394 1
- مهر 1394 2
- شهریور 1394 3
- مرداد 1394 5
- تیر 1394 1
- خرداد 1394 2
- اردیبهشت 1394 13
- فروردین 1394 4
- اسفند 1393 1
- بهمن 1393 6
- دی 1393 7
- آذر 1393 2
- آبان 1393 1
- مهر 1393 5
- شهریور 1393 3
- مرداد 1393 4
- تیر 1393 6
- خرداد 1393 4
- اردیبهشت 1393 5
- فروردین 1393 3
- اسفند 1392 9
- بهمن 1392 13
- دی 1392 3
- آذر 1392 5
- آبان 1392 11
- مهر 1392 7
- شهریور 1392 7
- مرداد 1392 10
- تیر 1392 10
- خرداد 1392 13
آمار : 157297 بازدید
Powered by Blogsky
اشتباه نمی کنم؟
با صراحتِ بی رحمانه رو در روی زندگی؛
اصالتش را زیر سوال نبرده ام!؟
مدرنیته با اصالت هم می جنگد؟
توضیح این که:
نادیده می گیرم زندگی را به خاطر ضعف هایی که در همراهیم به خرج داده!
به خاطر ضعف های خانواده ...
به خاطر رشته تحصیلی ناکارآمد ...
به خاطر پیش نرفتن شرایط بر اساس ایده آل ها...
اما "خوب" ها هم وجود دارند!
"خوب" ها اصیل اند!
و اصالت
آیا
وجود دارد؟
سپیده
سه‌شنبه 1 مهر‌ماه سال 1393 ساعت 11:25 ق.ظ
زندگی رسم قشنگی است هنوز ...
رسم ...
زندگی رسم است ؟
رسم است که زندگی گنیم ؟
چقدر خوب بود حرفت سپیده. خیلی حس خوبیه که دوستا می فهمن ما کامل نیستیم و بازم دوستمون باقی می مونن.
:)
بعله
زندگی یه همچین رویی هم داره نازنین.
به لایه ی "وجود"ِ هم که دست پیدا کنیم؛ رفتارها بی اثر می شن!
اصالت وجود دارد دوست من.
اولیش "دوستی"...
نیست؟
.
راستی، "اصالت"، الزما به معنی "سنت" یا "سنتی" نیست که با "مدرنیته" از بین برود.
مثلا مثالی بزنم که خودتان هم بهش علاقه مند و معتقد هستید:
شعر شاملو، اصالت دارد، در عین "نو" بودن. یا شعر نیما یا اخوان یا....
روزها... روزگار... هر آنچه برما مى گذرد ... منظورم اصالتِ این هاست.
دیده اید مادربزرگ ها را؟
وقتى از خاطراتشان مى گویند ، از رنج ها و شکست ها و شادى ها و ... انگار یک رمانِ نوشته شده را مى خوانند. انگار تمام اتفاق هاى افتاده را به رسمیت و اصالت مى شناسند... هرکدام ارزش و جایگاه خود را دارند...
گذشته من از این اصالت محروم است...
مثالتان عالی بود... واقعا همین طور است.
به نظرم به خاطر این باشد که لحظه هاشان را "زندگی" کرده اند؛ با تمام وجود. یعنی با خوبش خوب بوده اند و با بدش، بد.
یک چیز دیگر هم به نظرم میرسد. شاید این اصالت به خاطر این باشد که همیشه این تجربه را با خودشان به دوش کشیده اند... نمیدانم... اما به نظرم می آید قدیمی ها، با خودشان همه خاطاراتشان را حمل میکنند؛بی انکه بخواهند فراموشش کنند.
شاید ماها، جایی از زندگی، قسمتی از خودمان را به اجبار نادیده گرفته ایم که این احساس را داریم
نادیده میگیریم...
بیهوده مى پنداریم ...
انکار مى کنیم...
افسوس مى خوریم...
و خلاصه خرابش می کنیم...
مدت هاست که تلاش من همین است که "لحظه"ها را پذیرا باشم و زندگی شان کنم....
و بهش احترام بگذارم و شجاعانه همه چیزش را بپذیرم...
مثل یک سامورایی که به میدان نبرد می رود؛ تلفیقی از احترام و پذیرش آنچه پیش می آید
به سمت اصالت می روید ...