اتاق آبی
...آسمان تمام شد؛ اینجا، زمین آغاز می شود
اتاق آبی
...آسمان تمام شد؛ اینجا، زمین آغاز می شوددرباره من
تنها تلاش می کنم سپید بمانم.
ادامه...
روزانهها
همهپیوندها
دستهها
- یادگاری های اتاق آبی قبلی 8
- شعری که زندگیست... 13
- نقشی بر زمان خواهم زد... 26
- از روزگار 29
- شرح حال! 48
- یک گلایه! 9
- می نویسم که در تاریخ ثبت شود! 51
- مردی که زندگیست... 41
- درس زندگی 38
- از دیگران... 3
- خودشناسی! 60
- خبر خوب اینکه ... 8
- پاره های تنم... 4
- امروز ! 16
- نوشتنی ها 6
- TO DO LIST! 1
- جانم برایتان بگوید که ... 2
- سی سالگی 9
- زندگی بلد بودن می خواهد! 20
- هنر 2
- دختران شهرم... 1
- غُر ! 2
- پدر ها ... 4
- درد دارد ! 2
- سردردهای من ... 2
- ما به هم محتاجیم ... 4
ابر برجسب
کوهن کار کار ذهن است لئونارد کوهن خانم نقاش مک دونالد مادر کافه خوب است حال خوب تصویرسازی اول؛ باش! ... را از روزگار کار مونترالجدیدترین یادداشتها
همهبایگانی
- فروردین 1403 1
- مهر 1398 1
- خرداد 1398 1
- اردیبهشت 1398 1
- آذر 1397 1
- شهریور 1397 2
- مرداد 1397 1
- فروردین 1397 1
- بهمن 1396 8
- مرداد 1396 3
- تیر 1396 3
- خرداد 1396 1
- فروردین 1396 1
- بهمن 1395 2
- آذر 1395 1
- آبان 1395 3
- مهر 1395 1
- شهریور 1395 4
- مرداد 1395 2
- تیر 1395 2
- خرداد 1395 3
- اردیبهشت 1395 3
- فروردین 1395 4
- بهمن 1394 5
- دی 1394 3
- آذر 1394 4
- آبان 1394 1
- مهر 1394 2
- شهریور 1394 3
- مرداد 1394 5
- تیر 1394 1
- خرداد 1394 2
- اردیبهشت 1394 13
- فروردین 1394 4
- اسفند 1393 1
- بهمن 1393 6
- دی 1393 7
- آذر 1393 2
- آبان 1393 1
- مهر 1393 5
- شهریور 1393 3
- مرداد 1393 4
- تیر 1393 6
- خرداد 1393 4
- اردیبهشت 1393 5
- فروردین 1393 3
- اسفند 1392 9
- بهمن 1392 13
- دی 1392 3
- آذر 1392 5
- آبان 1392 11
- مهر 1392 7
- شهریور 1392 7
- مرداد 1392 10
- تیر 1392 10
- خرداد 1392 13
آمار : 156794 بازدید
Powered by Blogsky
همچون بنفشه ها
از میان ترانه های فرهاد -که بسیاری چون چای بهار به وقت عطش بر جان می نشینند - این یکی را خیلی دوست نداشتم با آن تکرارهایش .
تا روزی که ... به هجرت ، به چشم خریدار نگاه کردم!
یادم نمی رود چطور آن روز ناگهان خود را در پیاده راهی در بازگشت از محل کار قدم زنان یافتم خیره به در و دیوار و رهگذران ... بی اختیار زمزمه کنان که؛ای کاش آدمی ...وطنش را ... همچون بنفشه ها ... می شد ... با خود ببرد هر کجا که خواااست ...
ای کاش...
آآآآدمی ...
وطنننش را ...
همچون بنفشه ها ...
می شد با خود ببرد ...
هر کجا ... که خوااااست ...
ای کاااااااااش ...
آآآآآآدمییییی ...
وَ ... طَ ... نش راااااا ....
سپیده
سه‌شنبه 9 آذر‌ماه سال 1395 ساعت 09:40 ق.ظ
چه خووب سپیده‌جان. این کار فرهاد را من خیلی دوست دارم..
من هم حالا دوستش دارم ... ولی بعضی کارهای دیگرش را دوستتر دارم هنوز...
میشه برد!
من ریشه هامو برمی دارم و می برم! سخته اما این کار رو می کنم! خیلی سخته حتی وقتی تو شرایط آزمایشی باشی!
احساس می کنم دیگه ریشه ای ندارم ... می تونم مثه برگ های گاهی شاد و گاهی غمگین توی هوا برقصم و با باد به هر جایی برم ...
سلام بر سپیده
عرض ادب و احترام.
+ می دونی سپیده جان، آدمی به وطنش بسته ست. واقعا وابستگی داره حالا با درجه های کم و زیاد. و در نتیجه با دردهای کم یا زیاد.
برای کسی چون تو، که زیاد "نگاه" می کنی،.چیز کمی هم نیست.آدمی این حس رو همیشه همراهِ خودش این ور و انور می بردش، مثه همه ی چیزای عمیقه دیگه ی وحودش.
همین است که می گویی... منطق می پذیرد ... اما دل ، باز ... یکهو... یکجایی ... سربرمی آورد که؛ ای کاش ... آدمی ...