اتاق آبی
...آسمان تمام شد؛ اینجا، زمین آغاز می شود
اتاق آبی
...آسمان تمام شد؛ اینجا، زمین آغاز می شوددرباره من
روزانه‌ها
همهپیوندها
دسته‌ها
- یادگاری های اتاق آبی قبلی 8
- شعری که زندگیست... 13
- نقشی بر زمان خواهم زد... 26
- از روزگار 29
- شرح حال! 48
- یک گلایه! 9
- می نویسم که در تاریخ ثبت شود! 51
- مردی که زندگیست... 41
- درس زندگی 38
- از دیگران... 3
- خودشناسی! 60
- خبر خوب اینکه ... 8
- پاره های تنم... 4
- امروز ! 16
- نوشتنی ها 6
- TO DO LIST! 1
- جانم برایتان بگوید که ... 2
- سی سالگی 9
- زندگی بلد بودن می خواهد! 20
- هنر 2
- دختران شهرم... 1
- غُر ! 2
- پدر ها ... 4
- درد دارد ! 2
- سردردهای من ... 2
- ما به هم محتاجیم ... 4
ابر برجسب
کوهن کار کار ذهن است لئونارد کوهن خانم نقاش مک دونالد مادر کافه خوب است حال خوب تصویرسازی اول؛ باش! ... را از روزگار کار مونترالجدیدترین یادداشت‌ها
همهبایگانی
- فروردین 1403 1
- مهر 1398 1
- خرداد 1398 1
- اردیبهشت 1398 1
- آذر 1397 1
- شهریور 1397 2
- مرداد 1397 1
- فروردین 1397 1
- بهمن 1396 8
- مرداد 1396 3
- تیر 1396 3
- خرداد 1396 1
- فروردین 1396 1
- بهمن 1395 2
- آذر 1395 1
- آبان 1395 3
- مهر 1395 1
- شهریور 1395 4
- مرداد 1395 2
- تیر 1395 2
- خرداد 1395 3
- اردیبهشت 1395 3
- فروردین 1395 4
- بهمن 1394 5
- دی 1394 3
- آذر 1394 4
- آبان 1394 1
- مهر 1394 2
- شهریور 1394 3
- مرداد 1394 5
- تیر 1394 1
- خرداد 1394 2
- اردیبهشت 1394 13
- فروردین 1394 4
- اسفند 1393 1
- بهمن 1393 6
- دی 1393 7
- آذر 1393 2
- آبان 1393 1
- مهر 1393 5
- شهریور 1393 3
- مرداد 1393 4
- تیر 1393 6
- خرداد 1393 4
- اردیبهشت 1393 5
- فروردین 1393 3
- اسفند 1392 9
- بهمن 1392 13
- دی 1392 3
- آذر 1392 5
- آبان 1392 11
- مهر 1392 7
- شهریور 1392 7
- مرداد 1392 10
- تیر 1392 10
- خرداد 1392 13
سایه بان آرامش ما؛ ماییم؟؟
امتحان می کنیم...
10 روز دیگر تولدمان است.
خودمان را شاد و سرحال می خواهیم آن روز!
خودمان را شاد و سرحال می آوریم تا آن روز ...
خودمان و خودمان ...
ها؟
می شود؟
لذت بخش هم خواهد بود؟
هدف! (1)
یک روز (1)
با شجاعت (2)
چشم در چشم زندگی ام بنشینم (3)
ضعف هایش را ببینم (4)
و حالم بد نشود! (5)
... (6)
1- که نباید خیلی هم دور باشد!
2- که با اتکا بر خودم و بخش پر روی وجودم به دست آورده باشم!
3- تنهای تنها و بدون وابستگی روحی به کس دیگر!
4- دور از بدبینی یا خوشبینی!
5- یعنی ... پذیرفته باشمش... یا ببینم آن قدر ها هم بزرگ نیستند... یا حتی عادت کرده باشم بهشان ... یا در بهترین حالتش ببینم که شدت و حالتشان عوض شده و کمرنگ شده اند!
6- و البته باید این حال مختص "یک روز" نباشدها !!!
همین!
هنوز خوشبخت است...
خیلی هم کار سختی نمی تواند باشد؛
فهمیدن اینکه
وقتی لا به لای هزار و یک کار روزانه شرکت
درست یک جایی بعد از دو سه تماس تلفنی این کارفرما و آن یکی
قبل از آخرین ارجاع به شرکت فلان
دلش برای یک چیزی شبیه "صدا کردنت"، تنگ شده باشد؛
"چـــقـــــدر"
خوشبخت است!
ببین... قانون دارد همه چیزم!
شب است.
روی مبل می نشینم و به تو نگاه می کنم.
که چقدر بزرگتر شده ای...
که این ریش تازه چقدر عجیبت کرده!
***
دانه های سپیدِ موهایت را با چشم می شمارم و می اندیشم
چقدر راه مانده تا بشوی یک مردی آنچنان قوی که من خود را یله بر آن رها کنم... هر چند اصلاً شک دارم من بلد باشم این کار رابکنم... آنچنان که نه بر مادرم کردم نه بر پدرم و نه حتی ... بر خدایم...
کار می کنی.
خسته ای .
و من چقدر خوب بلدم به آغوشی و بوسه ای و کلامی شاید همراهشان، این خستگی را بتکانم بریزم دور،
اما؛
همین من چقدر سخت می گیرم به بوسه هایم...
به دست هایم...
که مبادا بشوند ابزار!
بوسه های من
بر شانه های تو
نباید بشوند ابرازِ هیچ چیز دیگری...
بوسه ها و نوازش ها،
خود
هدف اند!
وقتی برسی به لحظه ای که عشق از درونت طلبش کند؛
وصالش را جایزی...
من
نه که نخواهم کمکت کنم!
من
اجازه ندارم!
***
شب است.
روی مبل نشسته ام
به این همه پیچیده گی می اندیشم
اما
بوسه ای بر گردنت و ...
با یک "بزن ببینم سریال های طنز فارسی . 1 شروع نشد"
زندگی را
-امشب هم-
ساده می کنم.
و این را هم هدیه به خانه ام کشیده ام...
خانه ی کوچکم؛
نترس!
از هیچ فردای شاید خاکستری...
از هیچ سال خنثیِ نیامده...
چرا که ما
- خودمان -
آسمان هر بهارت را آبی خواهیم خواست...
ظهر هر تابستانت را آفتابگردانی...
و تمام عصر های کشدار پاییز را
میهمان دانه دانه ارغوان؛
با تو تنبلی خواهیم کرد...
نترس؛
خانه ی سپید من... نترس...