اتاق آبی
...آسمان تمام شد؛ اینجا، زمین آغاز می شود
اتاق آبی
...آسمان تمام شد؛ اینجا، زمین آغاز می شوددرباره من
روزانهها
همهپیوندها
دستهها
- یادگاری های اتاق آبی قبلی 8
- شعری که زندگیست... 13
- نقشی بر زمان خواهم زد... 26
- از روزگار 29
- شرح حال! 48
- یک گلایه! 9
- می نویسم که در تاریخ ثبت شود! 51
- مردی که زندگیست... 41
- درس زندگی 38
- از دیگران... 3
- خودشناسی! 60
- خبر خوب اینکه ... 8
- پاره های تنم... 4
- امروز ! 16
- نوشتنی ها 6
- TO DO LIST! 1
- جانم برایتان بگوید که ... 2
- سی سالگی 9
- زندگی بلد بودن می خواهد! 20
- هنر 2
- دختران شهرم... 1
- غُر ! 2
- پدر ها ... 4
- درد دارد ! 2
- سردردهای من ... 2
- ما به هم محتاجیم ... 4
ابر برجسب
کوهن کار کار ذهن است لئونارد کوهن خانم نقاش مک دونالد مادر کافه خوب است حال خوب تصویرسازی اول؛ باش! ... را از روزگار کار مونترالجدیدترین یادداشتها
همهبایگانی
- فروردین 1403 1
- مهر 1398 1
- خرداد 1398 1
- اردیبهشت 1398 1
- آذر 1397 1
- شهریور 1397 2
- مرداد 1397 1
- فروردین 1397 1
- بهمن 1396 8
- مرداد 1396 3
- تیر 1396 3
- خرداد 1396 1
- فروردین 1396 1
- بهمن 1395 2
- آذر 1395 1
- آبان 1395 3
- مهر 1395 1
- شهریور 1395 4
- مرداد 1395 2
- تیر 1395 2
- خرداد 1395 3
- اردیبهشت 1395 3
- فروردین 1395 4
- بهمن 1394 5
- دی 1394 3
- آذر 1394 4
- آبان 1394 1
- مهر 1394 2
- شهریور 1394 3
- مرداد 1394 5
- تیر 1394 1
- خرداد 1394 2
- اردیبهشت 1394 13
- فروردین 1394 4
- اسفند 1393 1
- بهمن 1393 6
- دی 1393 7
- آذر 1393 2
- آبان 1393 1
- مهر 1393 5
- شهریور 1393 3
- مرداد 1393 4
- تیر 1393 6
- خرداد 1393 4
- اردیبهشت 1393 5
- فروردین 1393 3
- اسفند 1392 9
- بهمن 1392 13
- دی 1392 3
- آذر 1392 5
- آبان 1392 11
- مهر 1392 7
- شهریور 1392 7
- مرداد 1392 10
- تیر 1392 10
- خرداد 1392 13
دوستی امروز بهتر است...
لبخند که شروع عشق است .. آفتاب که شروع حیات است ..
گاهی شما باید بروید ... همیشه او نمی آید .
گرم .. پر از شکلات ...
می اید و آفتاب می شود ..
خوشحالم از احساس همذات پنداری تون .. قدرت یافتنی نیست ، خلق کردنی ست ... باید
خالق قدرت خود باشید .. باید پذیرش داشته باشید و ذره ای ایمان .. ایمانی که یقه ی
سرنوشت را بگیرد ...باید آن چیز را که دوست دارید ، رویایتان هست را خود خلق کنید
.. باید بدانید که خودتان هستید که آفریننده ی دنیایتان هستید ..
ایمان به آفتاب ، ایمان به درون است .. ایمان به تابلویی ست که دستانمان آن را
کشیده است ... دستهای خودمان ..
شاید بدتر شود .. شاید کسی نباشد ...شاید تنهاتر شویم .. اما همین تغییر کیفیت تمام چیزهای بدش را می برد زیر سوال ...
مرد خود سایه شده است .. رفته است به گوشه ای و برای خود می نوازد ... کسی هم که
نباشد تنش را به دریا می زند ...
ما دستمان را به جز زانوانمان به هیچ جا وصل نکردیم ..
آفتاب همان بهشتی ست که رویاهایمان وعده اش را داده اند ..
...
هیچ چیز ثابت نیست ... کلمه ها می دانند ..
گمانم به خیی چیزها این گونه نبود که شد .. اما خب ، دنیاست دیگر .. در و پیکر که
ندارد .. گاهی یک چیزهایی دیر به ما نشان داده می شود .. که البته این خود یعنی توهین
..
خوشحالم!
خیلی زیاد!
این ها را بعد از مدتها دوستی نوشته که روزهای زیادیست زندگیش را رها کرده بود!
گاهی حتی می ترسیدم بِبُرّد تمام بند ها را!
اما حالا... ببینید چگونه به خودش ایمان آورده!
ببینید چگونه از دلِ آن همه رنج، خدایی بیرون کشیده!
این یکی تولدش را به جد تبریک باید گفت...
مىدانى چىست سپىده جان گاهى حتى نقش خوب بودن را بازى کردن هم سخت است .. موضوع اىن است که دلم مىخواهد آىنده را سىاه نبىنم و نگذارم سر نوشت مرا در ببلعد . اما حقىقتا نمىدانم چقدر پىروز خواهم شد ...
مرسى از بودنت . بودن اىن همه مهربانت سپىدکم
کاملاً قابل درک است دوست من.
کاملاً...
سخت است به ویژه برای تو که داری به نوعی دوره ی نقاهت طی می کنی...
اما ؛ راه، همین است!
جز این راهی وجود ندارد!
جز خودت قدرتی وجود ندارد!
چیزهایی که بیرون از ما رخ می دهد، یک سری "اتفاق" اند! که فقط هستند! بد... خوب... افتضاح...فوق العاده! فقط هستند... بی هیچ دلیلی!
و تو حالا ... داری خوب می شوی ... و همه چیز برایت خوب خواهد شد... حتی در لحظه هایی خیلی خوب...
خدا رو شکر
ممنونم بانو.
چه سطرهای به دل نشستنی. مخصوصن از طرف کسی که که یکبار از خستگی و غم نشسته و فکر می‌کردی بلند نشود. اما زیبایی‌ها را کشف کرده و ما را هم به تماشای خودش نشانده. چه خوب سپیده‌جان :-*
پایدار باشد این دوست
آمّین!
چقدر خوب! این خوب شدن ها نصیب ما هم بشود! خودمان باید نصیب خودمان کنیم!؟ :-( چقدر بد! کاش همه چی خیلی اسانتر به دست می امد همانطور که برای دیگران به نظر میرسد!
تمامِ ماجرای این دوست همین است که : خودمانیم و خودمان!
...
برای دیگران هم آسان "به نظر می رسد" نسیمم!