اتاق آبی
...آسمان تمام شد؛ اینجا، زمین آغاز می شود
اتاق آبی
...آسمان تمام شد؛ اینجا، زمین آغاز می شوددرباره من
تنها تلاش می کنم سپید بمانم.
ادامه...
روزانهها
همهپیوندها
دستهها
- یادگاری های اتاق آبی قبلی 8
- شعری که زندگیست... 13
- نقشی بر زمان خواهم زد... 26
- از روزگار 29
- شرح حال! 48
- یک گلایه! 9
- می نویسم که در تاریخ ثبت شود! 51
- مردی که زندگیست... 41
- درس زندگی 38
- از دیگران... 3
- خودشناسی! 60
- خبر خوب اینکه ... 8
- پاره های تنم... 4
- امروز ! 16
- نوشتنی ها 6
- TO DO LIST! 1
- جانم برایتان بگوید که ... 2
- سی سالگی 9
- زندگی بلد بودن می خواهد! 20
- هنر 2
- دختران شهرم... 1
- غُر ! 2
- پدر ها ... 4
- درد دارد ! 2
- سردردهای من ... 2
- ما به هم محتاجیم ... 4
ابر برجسب
کوهن کار کار ذهن است لئونارد کوهن خانم نقاش مک دونالد مادر کافه خوب است حال خوب تصویرسازی اول؛ باش! ... را از روزگار کار مونترالجدیدترین یادداشتها
همهبایگانی
- فروردین 1403 1
- مهر 1398 1
- خرداد 1398 1
- اردیبهشت 1398 1
- آذر 1397 1
- شهریور 1397 2
- مرداد 1397 1
- فروردین 1397 1
- بهمن 1396 8
- مرداد 1396 3
- تیر 1396 3
- خرداد 1396 1
- فروردین 1396 1
- بهمن 1395 2
- آذر 1395 1
- آبان 1395 3
- مهر 1395 1
- شهریور 1395 4
- مرداد 1395 2
- تیر 1395 2
- خرداد 1395 3
- اردیبهشت 1395 3
- فروردین 1395 4
- بهمن 1394 5
- دی 1394 3
- آذر 1394 4
- آبان 1394 1
- مهر 1394 2
- شهریور 1394 3
- مرداد 1394 5
- تیر 1394 1
- خرداد 1394 2
- اردیبهشت 1394 13
- فروردین 1394 4
- اسفند 1393 1
- بهمن 1393 6
- دی 1393 7
- آذر 1393 2
- آبان 1393 1
- مهر 1393 5
- شهریور 1393 3
- مرداد 1393 4
- تیر 1393 6
- خرداد 1393 4
- اردیبهشت 1393 5
- فروردین 1393 3
- اسفند 1392 9
- بهمن 1392 13
- دی 1392 3
- آذر 1392 5
- آبان 1392 11
- مهر 1392 7
- شهریور 1392 7
- مرداد 1392 10
- تیر 1392 10
- خرداد 1392 13
آمار : 157462 بازدید
Powered by Blogsky
دلم تنگ نیست این روزها...
جانم برایتان بگوید؛
نه که چیزی عوض شده باشد در اصل قضایا،تنها نگاهم دیگر مدام پی آن نگرانی ها نیست!
حالا کی اش را نمی دانم، اما بر میگردند.
این یک واقعیت است!
فعلاً اما از نبودشان استفاده می کنیم
صب به صب مانتو و شال ست می کنیم
عطر می زنیم
ماتیک می نشانیم بر لب
رختخواب را مرتب می کنیم
آینه را پاک می کنیم
کادوی روز زن گرفته ذوق می کنیم
گل می خریم
کتاب می خوانیم
و از این جور کارها...
سپیده
دوشنبه 1 اردیبهشت‌ماه سال 1393 ساعت 11:04 ق.ظ
اصن اون بخش مانتو شال و ماتیک... عصرم کتاب کنار تخت.. آخ چایی نطلبیده با شرینی :) خعلی خوبه
چه همه خوب که ناهیدِ‌مادر هیچ فرقی نکند با ناهیدِ دختر ... به به ...
عزیزم.. من مامان کوچولو هستم. یعنی هم مامانم و هم کوچولو.. در سه‌سالگی مانده‌ام و روزگار خواسته که مادر هم باشم.. شیرینم. شیرین است.. با همه‌ی ترس‌ها و خستگی و اضطرابش
به بهانه ها فکر می کنم... به شاد بودن ها...
بی‌بهانه باش. بی‌بهانه سبکی ِ تر وتازه‌ای دارد. مثل ابر سفید و بی‌وزن است و آدم را تا اوج می کشد بالا سپیده‌جان :)
بی بهانگی ...
بزرگی می خواهد... خیلی بزرگی ...
این بدبختی ها دست از سر آدم بر نمیدارند! همیشه دیر یا زود بر میگردند! من که به آمدنشان و خوب و بد شدن زندگی عادت کرده ام! چه خوب گفت بزرگی، خوشبختی فاصله کوتاه بین دو بدبختی ست! ولی من خوش بینانه تر نگاه میکنم! بدبختی فاصله بین دو خوشبختی است :) آره اینو بیشتر دوس دارم :)
اما مدتیه فکر مى کنم شاید راهى باشه که حال خوب رو نگه داشت!