اتاق آبی
...آسمان تمام شد؛ اینجا، زمین آغاز می شود
اتاق آبی
...آسمان تمام شد؛ اینجا، زمین آغاز می شوددرباره من
تنها تلاش می کنم سپید بمانم.
ادامه...
روزانهها
همهپیوندها
دستهها
- یادگاری های اتاق آبی قبلی 8
- شعری که زندگیست... 13
- نقشی بر زمان خواهم زد... 26
- از روزگار 29
- شرح حال! 48
- یک گلایه! 9
- می نویسم که در تاریخ ثبت شود! 51
- مردی که زندگیست... 41
- درس زندگی 38
- از دیگران... 3
- خودشناسی! 60
- خبر خوب اینکه ... 8
- پاره های تنم... 4
- امروز ! 16
- نوشتنی ها 6
- TO DO LIST! 1
- جانم برایتان بگوید که ... 2
- سی سالگی 9
- زندگی بلد بودن می خواهد! 20
- هنر 2
- دختران شهرم... 1
- غُر ! 2
- پدر ها ... 4
- درد دارد ! 2
- سردردهای من ... 2
- ما به هم محتاجیم ... 4
ابر برجسب
کوهن کار کار ذهن است لئونارد کوهن خانم نقاش مک دونالد مادر کافه خوب است حال خوب تصویرسازی اول؛ باش! ... را از روزگار کار مونترالجدیدترین یادداشتها
همهبایگانی
- فروردین 1403 1
- مهر 1398 1
- خرداد 1398 1
- اردیبهشت 1398 1
- آذر 1397 1
- شهریور 1397 2
- مرداد 1397 1
- فروردین 1397 1
- بهمن 1396 8
- مرداد 1396 3
- تیر 1396 3
- خرداد 1396 1
- فروردین 1396 1
- بهمن 1395 2
- آذر 1395 1
- آبان 1395 3
- مهر 1395 1
- شهریور 1395 4
- مرداد 1395 2
- تیر 1395 2
- خرداد 1395 3
- اردیبهشت 1395 3
- فروردین 1395 4
- بهمن 1394 5
- دی 1394 3
- آذر 1394 4
- آبان 1394 1
- مهر 1394 2
- شهریور 1394 3
- مرداد 1394 5
- تیر 1394 1
- خرداد 1394 2
- اردیبهشت 1394 13
- فروردین 1394 4
- اسفند 1393 1
- بهمن 1393 6
- دی 1393 7
- آذر 1393 2
- آبان 1393 1
- مهر 1393 5
- شهریور 1393 3
- مرداد 1393 4
- تیر 1393 6
- خرداد 1393 4
- اردیبهشت 1393 5
- فروردین 1393 3
- اسفند 1392 9
- بهمن 1392 13
- دی 1392 3
- آذر 1392 5
- آبان 1392 11
- مهر 1392 7
- شهریور 1392 7
- مرداد 1392 10
- تیر 1392 10
- خرداد 1392 13
آمار : 157413 بازدید
Powered by Blogsky
کشمکش های رشد آمیز ...
دیروز مجبور به کاری شدم!
به به!
چه مطلع خطرناکی برای سپیده!
سپیده با مانع بزرگ "هیچ کس نباید به من بگوید چه کار بکنم یا نکنم"!
و البته مانع بزرگترِ "هیچکس نباید در قیاس با کس دیگری از من چیزی بخواهد"!
قرار شد به بزرگی زنگ بزنم و ابراز محبت کنم.
بعله.
کار انجام شد و بسی انرژی که از دست بشد...
خیلی فکر کردم اما مسئله همچنان به جاست؛
مشکل منم که ابراز محبت هایی که از تهِ تهِ آن لحظه در قلیان نیستند را تاب نمی آورم؟
یا احتمالاً خودم را آنقدر متفاوت می بینم که با هیچ کس نباید مقایسه شوم - که مثلاً فلانی کرده این کار را و تو هم بکن-؟
یا ...
یا به احساساتم احترام بگذارم و فقط کاری را که "نمی خواهم" را نکنم!
همین!
مشکل این است که به این "نفس" انقدرها نمی توان اعتماد داشت!
سپیده
یکشنبه 6 اردیبهشت‌ماه سال 1394 ساعت 10:54 ق.ظ
باید راجع به این هم فکر کنم و بعد بیام نظر بدم... خود من هم این مشکل رو گاهی دارم: وقتی احترام و محبت از قلبم نباشه، تو ابرازش خیلی به مشکل میخورم و عذاب میکشم...
+سوال های خوبی از خودت می پرسی سپیده جان! آفرین
متعهد شده ام به رشد!
ممنونم
همه خودمان را منحصر به فرد می بینیم و هیچ کس از مقایسه خوشش نمیاید. دیدی که چقدر توی کتابای تربیت بچه ها والدین رو از این کار منع کردند و در روشهای همسرداری هم مدام درباره اش می گویند که به رابطه آسیب می زند. اما واقعیت اینه که همه مون تو این فرهنگ بزرگ شدیم. عملا از مقایسه شدن بدمون میاد حتی اگر حقیقتی درش باشه. با اینهمه خودمان اگر به زبان هم نباشد اما در ذهنمان خیلی وقتها داریم آدم ها و اتفاق های زندگیمان را با آدمها و اتفاق های زندگی دیگران مقایسه می کنیم. این اتفاق ها اگر ما را روی رفتار خودمان حساس کنند رشد می آورند برایمان. تغییر جهان منوط به تغییر ماست.
مغرورم گویا.