اتاق آبی

اتاق آبی

...آسمان تمام شد؛ اینجا، زمین آغاز می شود
اتاق آبی

اتاق آبی

...آسمان تمام شد؛ اینجا، زمین آغاز می شود

مبادا وقت رفتن کم بیاری...





دارم فکر می کنم شکست ها چه رنگی اند ... 
یک جور زرد لیمویی ... خاکی ... خنثی  ... بی تفاوت ...


اما؛

حواستان که هست؟ که هیچ مطلقی وجود ندارد ؟
 که این رنگ ها ساخته های ذهن مایند ...  

ذهنی که مدام می خواهد داستان کند ...  ببافد ... بسازد ... 

جای آنکه تماشا کند ... 

تماشا کند ...
تماشا کند ... 





نظرات 2 + ارسال نظر
شادی جمعه 18 تیر‌ماه سال 1395 ساعت 10:07 ق.ظ http://neveshte-jat.blog.ir/

تماشای شکست ها کار سختیه سپیده. به نظرم باید موفقیتهایی را بیابیم که با تماشا کردن انها تلخی شکست ها را کمرنگ کنیم.

شیوه ی معقولیه شادی . همین کار رو می کنیم

ناهید چهارشنبه 23 تیر‌ماه سال 1395 ساعت 07:29 ب.ظ

برای من شکست رنگ غروبه. و این نهیب که فردا هم یه روز دیگه است

قشنگه ... خوبه ... ناهیدانه س ...

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد